Ako se, u najopštijem smislu, moral definiše kao sistem pravila (i to nepisanih) kojima se regulišu međusobni odnosi, onda se može sagledavati kakva su ta pravila i snaga sankcija kojima se reguliše život na određenim prostorima i društvenim zajednicama.

Prihvaćeno je stanovište da je moral izraz društvenih, prije svega ekonomskih okolnosti. U mjeri u kojoj se Crna Gora nalazila u specifičnoj društvenoekonomskoj situaciji u odnosu na druge zajednice ili teritorije, možemo govoriti o posebnom crnogorskom moralu. Te specifičnosti traju u toku naše viševjekovne borbe za slobodu, kada su u prvi plan izbijali primjeri čojstva i junaštva (nekada i njihova pretjerana idealizacija) i žigosani razni poganluci i pojave koje su uslovljavane životom u prostornim i vojnim tjeskobama u krajnjoj ekonomskoj oskudici. To je uslovljavalo moralno neprihvatljiva ponašanja, ali prećutno tolerisana. Lupežanje kao krađa iz potrebe održavanja gole egzistencije ipak je blaže sankcionisana od lopovluka kao krađe iz obijesti i halapljivosti.

Po snažnim viteškim ponašanjima prema drugima u raznim zgodama, a do samožrtvovanja naročito prema nejači (djeci, starcima, ženama i sl.), po osudama i kvalifikacijama nemoralom raznih nepočinstava što su ljudi bili prinuđeni da čine iz gole nužde, čini specifičnim crnogorski moral, naročito dok se vodila borba za oslobođenje. Sve je to snažno oblikovalo crnogorski mentalitet, koji se makar i u rudimentarnom vidu, održava do danas. Kada se Crna Gora emancipovala na ekonomskom, kulturnom i svakom drugom planu, ne samo od ujedinjenja u Jugoslaviju, mijenja se crnogorski moral. To počinje najmanje vijek prije ovog ujedinjenja. Vrše se raslojavanja na "kućiće" i “nikogoviće", na posjednike i najamnike i tako redom do onoga da se dijelimo do međusobnog uništavanja i zatiranja. U takvim okolnostima neki se zadruštvuju, drugi o svemu oglušuju, mučenici ćute, saboteri ljute, hvale i u vremenu diče.

Da ne bi sve to izgledalo da se to odnosi tamo na nekog drugog, autor ovih redova pokazuje svojom pjesmom "Nijesu svi isti" da je navedeno i njegovo nasljeđe. U pjesmi se kaže:

Dakle, mnoge ne interesuje sve to. Mnogi idealizuju moral svojih predaka. Ima ih koji utilitarno postupaju; ne lupežaju, ali bez mjere pljačkaju. Neka ih i neka nas, jer i to čini moralnu konstantu Crne Gore iako nijesmo svi isti.